جمعه ۱۳ تیر ۱۳۹۹ - ۰۸:۰۰
اختراعی که نویسندگان را مدیون خود ساخت

اواخر دهه 1970 میلادی در چنین روزی یعنی سوم ژوئن برابر با سیزدهم تیرماه اوتمار مرگن تالر، مخترع آلمانی موفق به ابتکار نوعی از ماشین حروفچینی شد که قادر بود همه سطور را به یک اندازه کنار هم بچیند. این اختراع تحولی اساسی در صنعت چاپ به وجود آورد.

خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) نگاهی به قفسه‌های کتابخانه شخصی خود بیاندازید؛ خوب که دقت کنید کتاب‌هایی با حجم و تعداد صفحات  متفاوت در جایگاهی که شما برای آن‌ها تعیین کرده‌اید جا گرفته‌اند. آیا تا کنون به این فکر کرده‌اید که چند واژه در این قفسه‌ها آشکار و پنهان هستند؟ بهتر است بگوییم چند میلیون واژه در این کتاب‌ها حک شده است؟
 
بیایید به گذشته سفر کنیم. اکنون قرن نوزدهم میلادی سال 1864 است درست زمانی که حروف‌ها به صورت دستی در صفحات کاغذ درج می‌شد. تصور کنید تمام واژگان کتاب‌هایتان با شیوه‌های قدیمی و به صورت دستی کنار هم جای می‌گرفت آیا باز هم به همین میزان کتاب داشتید؟
 
بی شک اختراع ماشین حروف چینی در سال 1864 از سوی کریستوفر لاتم شولتز آمریکایی سرآغاز تحولی بود که امروز ما آن را به عنوان سرعت اطلاعات می‌شناسیم. در همین سال این مخترع، دستگاهی اختراع کرد که دیگر نیازی به حروفچینی دستی نبود. روزنامه دنیای اقتصاد در گزارشی درباره سرگذشت شولتز اینگونه نوشته است؛ «شولتز ابتدا دستگاهی اختراع کرد که بتواند صفحات کتاب را شماره‌گذاری کند اما پس از چندی به این نتیجه رسید که اگر کلید ماشین تحریرش دارای محوری باشد که بر آن حرفی حک شود، می‌تواند روی کاغذ نقش بیندازد و اگر ماشین چند کلید داشته باشد و هر کلید به یک حرف اختصاص یابد، دیگر به استوانه گردان نیز احتیاجی نیست. او نمونه‌ای از این دستگاه را ساخت که فقط دارای یک کلید بود، ولی مدتی بعد در سال ۱۸۶۸م اختراع خود را که تمام حروف الفبا را دربرداشت به ثبت رساند.»
 
در نهایت در اواخر دهه 1970 میلادی بود که در همین روز یعنی سوم ژوئن برابر با سیزدهم تیرماه اوتمار مرگن تالر مخترع آلمانی برای تکامل دستگاه شولتز موفق به ابتکار نوعی از ماشین حروفچینی شد که قادر بود همه سطور را به یک اندازه کنار هم بچیند و بدین ترتیب تحولی اساسی در صنعت چاپ به وجود آمد.
 
اختراع ماشین حروف‌چینی یا لاینوتایپ برای هر فردی هم که جذاب نباشد برای نویسندگان و فعالان در دنیای نشر لطف بزرگی بود در واقع هر فردی که با واژگان و اطلاعات متنی چه به صورت رایانه‌ای و چه به صورت مکتوب در ارتباط است قدر این نعمت ساخت بشر را به خوبی می‌داند.
 
با توجه به اینکه امروزه دستگاه‌های حروف‌چینی پیشرفت‌های زیادی کردند خوب است نگاهی به اخرین نسل‌های آن‌ها در دنیای حاضر بیاندازیم.
 
انتخاب نوع ماشین تحریر چه برای نویسندگان با سابقه چه آن‌هایی که تازه به این راه گام گذاشته‌اند دارای اهمیت زیادی است. سایت word-power در گزارشی به نمونه‌‌هایی از آخرین نسل‌ ماشین‌های حروف‌چینی پرداخته است؛ لیستی از آن‌ها در ادامه آورده شده است.
 
Brother Deluxe 1522
این نوع ماشین حروف‌چین ظریف سبک و به اندازه کافی کوچک است، در واقع دارای صفحه  کلید استانداردی است که مبتدیان هم به راحتی می‌توانند از آن استفاده کنند و کلیدهای آن به قدر کافی نرم هستند. اولین این نسخه از ماشین‌های تحریر در سال 1980 ساخته شدند.
 

Olympia SM1

یکی از پرطرفدارترین ماشین‌های تحریر Olympia SM1 است که معمولا در رنگ‌های سیاه و سفید مات تولید می‌شوند. با اینکه ظاهر حجیمی دارند اما به راحتی قابل حمل هستند. لازم به ذکر است چینش حروف در  صفحه کلید آن کمی متفاوت تر از دیگر ماشین‌های هم نوع خود است.
 
 
 

Corona LC Smith

دهه 1930 دوره‌ای اوج برای ماشین تحریرها بود. در آن زمان، فرآیندهای مهندسی و جهش‌های صنعتی در حال وقوع بود و ماشین تحریرها گزینه مکانیکی مناسبی برای نوشتن در اوج توسعه بودند.
 
گفتنی است، بسیاری از طرفداران عتیقه بازدید و یا داشتن ماشین‌های تحریر قبل از 1940 را دوست دارند. Corona LC Smith نوعی ماشین تحریر نمادین است. بنابراین اگر می‌خواهید به فردی که نوشتن را دوست دارد یک هدیه بدهید این ماشین تحریر انتخاب مناسبی است.
 

Royal Epoch Portable

این نوع ماشین تحریر از نوع سنگین خود هستند که برای استقرار در یک مکان ثابت مناسب است. صفحه کلید آن برای مبتدیان و حرفه‌ای‌ها به گونه‌ای طراحی شده است که هر دو گروه بتوانند به راحتی کار کنند. این ماشین تحریر معمولا انتخاب مدرن دوست‌هاست. گفتنی است اولین تولید آن در سال 2013 بوده است.
 
Smith Corona Corsair
یکی دیگر از ماشین‌های تحریر زیبا که اولین نسخه آن در سال 2000 تولید شد و به طور کامل جمع و جور است لازم به ذکر است این نوع ماشین‌های تحریر بیشتر به عنوان یک وسیله زینتی مورد استفاده قرار می گیرد.

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 1
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • علیرضا فرهنگ ۲۱:۴۰ - ۱۳۹۹/۰۴/۱۳
    زمانی فریدریش نیچه با مشکلاتی که در بینایی‌اش داشت، به هنگام نوشتن، آن‌قدر به چشمان خود فشار می‌آورد که دچار سردردهای طاقت‌فرسا می‌شد و همین موجب کاهش ساعات نویسندگی‌اش شده بود. نیچه در اوج استیصال، اقدام به خرید یک ماشین تحریر از نوع "مالینگ – هنسن" کرد. ماشین تحریری کاملاً متفاوت از آنچه ما امروز می‌شناسیم. ماشینی کروی شکل با کلیدهای برجسته‌ی آهنین که بر روی یک سیلندر قرار داشت. نیچه شروع به یادگیری آن کرد تا بدون آنکه به چشمانش فشار بیاورد، اندیشه‌های خود را نه با قلم بلکه با ماشین تحریر، به آهستگی تایپ کند، چرا که با چنان وسیله‌ای، تایپ سریع ممکن نبود. حالا نیچه می‌توانست با چشمان بسته و با سرانگشتانش مطالب خود را بنویسد و حتی یکی از روزنامه‌های برلین نوشت وضع نیچه از هر زمان دیگری بهتر است و به لطف این دستگاه، او بار دیگر نوشتن را از سر گرفته است. پس از مدتی، روزی چند نفر از دوستان نیچه متوجه تغییری در سبک نگارش او شدند. نوشته‌های نیچه حالتی فشرده و تلگرافی شده بود که تاکید خاصی در کلمات دیده می‌شد. قبل از این، نوشته‌های نیچه مثل زنجیره‌ای به‌هم بافته از استدلالهای فلسفی بود ولی حالا همه‌اش کلماتی قصارگونه بود. نیچه متوجه شد که ماشین تحریر، تغییری در شیوه تفکر او به هنگام نوشتن ایجاد کرده است. به دوستانش گفت: "ابزار نگارش، در شکل‌گیری افکار ما نقش دارد."

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها